Vanuit de lhbtq-gemeenschap wordt verschillend gereageerd op de conclusie van een klankbordgroep dat de Pride Amsterdam te commercieel, te wit en te weinig inhoudelijk zou zijn. ‘Bij inclusie horen alle groepen, niet alleen de splintergroeperingen die de gemeente uitnodigt.’

Vooral over de Canal Parade is de klankbordgroep die verslag uitbracht aan de gemeente kritisch. De botenparade zou veel te commercieel zijn en bedrijven zouden zo aan pinkwashing doen. Onzin, zegt een van de geestelijk vaders van de Pride, Siep de Haan. “Bedrijven zijn altijd al bij de Canal Parade betrokken geweest. Wij zijn inderdaad begonnen met het midden- en kleinbedrijf, maar dat er nu grote bedrijven bij betrokken zijn heeft niets met pinkwashing te maken, maar met solidariteit naar de regenboogfamilie. Ik vind het beledigend om deze sponsoren zo voor het hoofd te stoten.”

Volgens De Haan was de klankbordgroep die de gemeente heeft ingeschakeld ook niet inclusief en waren de meest voorkomende groepen uit de lhbtg-scene niet vertegenwoordigd. “Bij inclusie horen alle groepen, niet alleen de splintergroeperingen die de gemeente uitnodigt. Ik wil niemand uitsluiten, maar ben nu zelf wel uitgesloten. Iedereen moet een plekje hebben, maar we moeten elkaar het evenement niet afnemen.”

Soort Koningsdag

Dat iedereen een plekje moet hebben, dat is Naomie Pieter van Black Pride met De Haan eens, maar volgens haar is de Pride nu juist ‘te wit en te commercieel’, precies zoals het verslag onderschrijft. “Ik vind het te ver verwijderd van een lhbtq-feest, het is een soort Koningsdag geworden. Er is te weinig inhoud, met Pride moet aandacht gevraagd worden voor de emancipatie van lhbtq-mensen.”

Pieter, die aanwezig was bij de meeting van de klankbordgroep, denkt dat Pride weer terug naar de basis moet. Zoals te zien is bij de Pride Walk die sinds enkele jaren naast de Canal Parade georganiseerd wordt. “Dat is een soort demonstratie en brengt mensen bij elkaar,” aldus Pieter. “Je hoeft daar niet voor aangesloten te zijn bij een vereniging. Het maakt ook niet uit wat je aan hebt of hoeveel geld je hebt. Bij de Canal Parade moet je ingeloot worden, geld hebben om je boot aan te kleden.”

Irene Hemelaar van stichting OndersteBoven, die zich inzet voor zichtbaarheid en maatschappelijke acceptatie van lbtqi-vrouwen, zegt dat het rapport een juiste weergave is van wat er besproken is en dat de verschillende community’s vertegenwoordigd worden. “En er zijn zoveel mensen met zoveel wensen. Die meningen variëren van dat de botenparade afgeschaft moet worden tot dat die juist moet blijven,” aldus Hemelaar.

Hemelaar ziet dat vooral ‘democratische vernieuwing’ nodig is. “Ik ben 52 en behoor tot de oude stempel. Ik zie dat de organisatie de druk heus wel voelt en ik vind dat zij goede keuzes maken met oog voor de toekomst. De gemeente zal moeten kijken wat er moet gebeuren om de Pride zo inclusief en divers mogelijk te organiseren.”

Te veel geld

Laurens Buijs doet als wetenschapper van de UvA onderzoek naar lhbtq-acceptatie en wat er nodig is om die te verbeteren. Hij vindt dat de gemeente er goed aan heeft gedaan om met de klankbordgroep ‘een kritische spiegel voor te houden’. “Het rommelt al langere tijd en er is veel kritiek, dat is niet goed voor het draagvlak.” De uitkomst van het rapport kan hem bekoren. “Er zijn tachtig plekken in de Canal Parade en deelname kost veel geld, dus er vallen ook partijen af. De Pridewalk is inclusiever.” Maar Buijs vindt de kritiek op de Canal Parade ook ‘doorslaan’. “Er wordt ook snel een karikatuur van gemaakt, alsof er alleen maar witte leernichten staan, dat is niet waar.”

Volgens Buijs neemt de kritiek op de organisatie toe nu de lhbtqh-gemeenschap steeds meer geaccepteerd is in vergelijking met enkele decennia geleden, en er nu dus meer aandacht is voor randzaken. “Je krijgt nu pinkwashing, het grote kapitaal dat zich erop stort, we zijn daardoor het zicht verloren op wat onze missie is. Er zijn groepen die nog niet mee zijn met acceptatie van homoseksualiteit en daar ligt echt een opdracht.”

Parool